"Aan de slag..."
Op 10 maart 2000 werd de Molenstichting Alkmaar en omstreken de eigenaar van de vier molens op de Molenkade. We konden toen eindelijk echt beginnen met de restauratie.
Het eerste wat moest gebeuren, was het leegmaken van de molen, zodat de aannemer aan het werk kon. Om de kosten te drukken, probeerden we zo veel mogelijk zelf te doen. Onze vrienden werden molen-vrijwilliger en met zijn allen gingen we aan de slag. We moesten alle binnenmuren, de badkamer, het toilet en vele andere zaken slopen. Het interieur was grotendeels in de jaren zeventig veranderd en aangepast aan de toen heersende smaak en eisen. Verder had de laatste anti-kraak-bewoner het niet bepaald netjes achtergelaten. De boiler, die op de eerste zolder stond, had flink gelekt nadat hij bevroren was en er was schimmel overal.
De hoeveelheid rot hout en andere troep die uit de molen kwam, was ongelovelijk. De container die we gehuurd hadden, was snel vol. We hoopten steeds op een verborgen schat, maar het enige wat we vonden, waren oude kleren die ze hadden gebruikt om de boel te isoleren en een oud schoolrapport, wat om een hele goede reden was verstopt.
Toen was het de beurt aan de molenmaker die het (ingrijpende) molenwerk voor zijn rekening nam. Eigenlijk was de hele onderzijde van de molen rot, dus veel moest vervangen of gerepareerd worden. Het ondertafelement moest vervangen worden en als je dan bedenkt dat het om dikke balken van 40 bij 20 centimeter gaat, dan is dat een aardig klusje. Ook sommige achtkantstijlen, de acht grote balken waar eigenlijk alles op rust, waren aan de onderzijde verrot. Daar hebben ze nieuwe stukken aan gelast met lijm en hele dikke bouten.
De weeg, de zwarte delen aan de buitenzijde van de begane grond, moesten ook bijna allemaal vervangen en de muurtjes die daaronder zitten zijn gedeeltelijk vervangen of opnieuw gevoegd.
Ondertussen ging het geheel er steeds troostelozer uitzien en vroegen steeds meer mensen of we zeker wisten dat we in een molen wilden wonen.
Het volgende punt was de ongenode bewoners: houtworm. De firma Attack ging ze bestrijden, maar dat betekende wel dat we een tijdje de molen niet in konden. Omdat het schuurtje dringend aan onderhoud toe was, gingen we daar maar mee aan de slag. We schilderden en we maakten een verdiepingsvloertje zodat we het één en ander kwijt konden.
Alkmaarsche Courant 15 februari 2001
Na drie eeuwen op open water geloosd te hebben, werd molen D op de riolering aangesloten. Het weer werd kouder, maar de aannemer had alle grote klussen gedaan, behalve de drie vloeren, die er nog in moesten. Ook dat ging niet altijd even vlot. De hele winter waren ze er mee bezig . Wij waren ondertussen bezig met plannen tekenen, overleggen, advies vragen en en plannen weer veranderen. Er waren allerlei eisen van de molenstichting wat betreft de indeling, het materiaal en nog wat meer, dus daar moesten we onze ideëen aan aanpassen.
