"Het streven is naar heel veel diversiteit."
Toen we klaar waren met de molen richtten we ons op de inrichting van het molenerf. Er kwam een moestuin, die allengs groter werd, een boomgaard en twee kleine tuintjes bij de voor- en achterdeur. Het verdere erf werd zoveel mogelijk netjes ingezaaid met gras, wat Tom ijverig kort hield. Voor de rest hadden we geen tijd en al heel snel waren er verwilderde stukken. Achter de windkering gooiden we alle groen wat niet op de composthoop kon en verder keken we er niet naar om.
Langzaam groeide het besef dat die stukken verwilderde tuin een brug sloegen naar de natuur om ons heen. Tom maaide voorzichtig om de pinksterbloemen heen en in de volgende jaren werd het er steeds meer. Met de bijen kwam het verlangen om de diversiteit te vergroten en nog meer planten en bloemen in onze tuin te krijgen. We zijn nog maar een paar jaar bezig, maar we zien nu al veel meer variëteit. Of het komt doordat we de 'keurige tuin' niet meer zo belangrijk vinden of doordat we er meer oog voor hebben weten we niet. Genieten is het wel!
